De kracht van een Nee

Vandaag is het alweer 1 november. Ik fietste net naar De Heilige Boon ~een koffietentje in Oosterwold~ en zag dat bijna al het blad alweer uit de boom is. Ik vind het heerlijk, de herfst. De naar binnen kerende energie, de eenvoud, kaarsjes, stoofpotjes en lange avonden gevuld met spelletjes, filosoferen of masseren. Ik ben zelfs voor het eerst in mijn leven een muts aan het breien en geniet volop van het werken met mijn handen!

Waar ik vandaag iets over wil delen is 'nee' zeggen. In augustus was ik in de Ardennen en zette ik in mijn dagboek in koeienletters als intentie: 'mijn nee eren'. Er was daarvoor iets gebeurd waardoor ik inzag dat ik vaak goed mijn 'nee' in mijn lijf voel, maar er vervolgens met 10 argumenten overheen ga.

Ik wist niet dat deze intentie zóveel in werking zou zetten.

Het begon met een paar situaties tijdens de vakantie. Een vriend van me kwam langs en vroeg of hij zijn vriendin mocht meenemen. Ik voelde direct dat ik alleen met hem wilde zijn om bij te kletsen. Maar mijn hoofd vond er wat van. Ik vond haar toch superleuk? Het zou zeker gezellig worden. Hoe lullig voor haar? Toch besloot ik mijn nee te communiceren. Hij begreep het helemaal en we hadden een geweldige hike samen!

Vorige maand voelde ik opeens sterk dat ik mijn freelance baan bij de holistische massage studio mocht opzeggen. Dat had ik al eens eerder gedaan, maar toen voelde ik daarna zo'n angst dat ik toch ben doorgegaan. Deze keer voelde ik een rustige en diepe nee. Ook de danslessen die ik net was begonnen in Zeist maar waar de doelgroep voor mij niet klopte moesten eraan geloven. 

Mijn hoofd vond er heel veel van. Want GELD?! Had ik niet eerder banen opgezegd zonder zekerheid? Toch voelde ik dat dit de juiste beslissing was.

Het is nu twee weken geleden dat ik mijn laatste werkdag had. En het voelt zo goed! Mijn 'nee's' maken nieuwe ruimte. Voor mijn eigen lichaamssessies waar van alles borrelt en nieuwe aanvragen binnenkomen. Maar vooral voor een vertrouwen, een rust. Vanuit dit gevoel wil ik ondernemen.

Oh en de angst en twijfel en zorgen zijn er ook nog zeker in vlagen. Dat ik opeens denk twijfel aan wat ik kan, wil en mijn richting. Dat ik opeens denk dat ik misschien toch als juf op een basisschool moet gaan werken (zie je het voor je? ;-)).

Maar eigenlijk weet ik best goed wat ik in de wereld wil brengen. Meer samen, aanraking, meer gedragen, ontspanning, sensualiteit, genieten, plezier. Ik sta mezelf toe om dit op mijn eigen tempo te doen. Niet vanuit een moeten, maar mogen. Ik heb er zin in! Benieuwd naar de vormen die er gaan ontstaan.

Het mooie is dat door de vele nee's die ik de laatste tijd heb gegeven, ik zin krijg in mijn volmondige 'ja's' te onderzoeken. Waar ga ik nou helemaal 'aan' van? Wat is mijn manier van werken, relaties, vriendschappen? Daar heb ik al best een goed idee van, maar ik kijk ernaar uit om nog meer te ontdekken waar het stroomt.

Als ik 1 ding heb mogen ondervinden het laatste jaar is hoe krachtig die welgemeende hartsintenties zijn! Als je ook geduld durft te hebben om ze te laten ontvouwen. Dus welke ga jij zetten?

Geniet van deze herfstdagen en vergeet niet lekker te wandelen buiten.

Heel veel liefs

Jolijn