Soms wil ik mezelf dwingen een koffie- of theemeisje te zijn.
Ben ik nou diegene die rustig en kalm een kopje thee drinkt? Met al haar kruiden in potjes geordend. Ze met aandacht uitzoekt, in haar theefilter doet. En dan met volle aandacht drinkt. Mmm, ergens spreekt dat mij wel aan. Dat typetje.
Of ben ik dat meisje dat voor een sterke flat white gaat? Lekker knallen. Genieten van de intense smaken en het shotje energie. Wat uiteindelijk altijd in een middagdipje eindigt. Maar ja, ik geniet er wel intens van.
Ik moet dan kiezen van mezelf. Ik ben toch zo bewust? Hoor ik dan niet dat theemeisje te zijn? Maar dan lokt het koffiemeisje toch ook weer. Die heerlijke koffieenergie. De gezelligheid. Jaja, ik weet alles over verslavingen enzo. En cafeïne. Ik weet het.
Dan moet ik vaak intern gniffelen.
Ik ben gewoon mens. Ik houd ervan soms te surfen over die golfjes. Bewust te te kiezen voor de golfjes.
Ik geniet van de dualiteiten van het leven.
Daar zal ik altijd van houden. Met als basis diep in mijn lichaam aanwezig zijn.
Ik ben dus gewoon een thee én koffiemeisje.
Heerlijk1
