Kokos & Papaya Oatmeal

"Om half zes 's ochtends komen we aan op het station van Ranong. We hebben ondertussen zo'n negen uur in de bus gezeten en zijn blij dat we de airconditioning weer kunnen inruilen voor de warme, vochtige lucht buiten. Als we de bus uitstappen staat Mister Tuktuk ons al op te wachten. We worden direct in de richting van zijn trots gedirigeerd: een miniwagentje dat versierd is met gekleurde lampjes en buddha-amuletten. Met nog een Duits stel, dat een wereldreis aan het maken is, nemen we achterin plaats. Tuktuk is druk in de weer om nog meer passagiers te krijgen, maar dat leidt in eerste instantie tot niks. Na ongeveer 20 minuten besluit hij ons toch maar naar de haven te brengen. Onderweg is het raak, er staan een paar toeristen langs de kant van de weg en zijn big smile verraadt zijn blijdschap. Wij lachen met hem mee. Dit is het reizen waar ik zo van hou. Om zes uur 's ochtends zitten we met een stuk of 20 reizigers en een aantal lokale Thai in een koffietentje in de haven. Verenigd door het feit dat we straks allemaal op de boot naar Koh Phayam stappen. Nu zitten we met een kop thee of koffie de slaap te verdrijven. Een gezin naast me speelt kaarten, een Duitse jongen zit al aan een bord fried rice en ik schrijf mijn waarnemingen op en drink een bananen-mango fruitsap. We hebben nog vier uur en er is totaal geen drang iets te doen. Heerlijk! Ik Skype nog even met Sjoerd die op een paar honderd kilometer afstand op een bounty-eiland zit en besluit dan ook aan de fLied Lice toe te geven. Je kunt naar Koh Phayam per Speed- of Slowboat. Wij kiezen uiteraard voor de tweede optie. We zitten op het dek van de boot die op zich wel aan vervanging toe is. De mensen zijn ingeladen, maar de enorme hoeveelheden waterflesjes, fruit en groenten en vlees, dat in de brandende zon wordt neergezet, hebben nog even wat tijd nodig. Wat maakt het ook allemaal uit, we hebben onze backpacks achter ons neergelegd als kussens en genieten van alles wat er gebeurd. Een kat die al een poosje stond toe te kijken besluit op het laatste moment aan boord te springen en met ons mee te varen. Tijdens de boottocht valt alles even weg. Ik voel me helemaal in het 'nu'. Ik geniet intens van het buitenleven en de instelling van de Thai. Ze lopen bijna allemaal met een glimlach op hun gezicht, maken er het beste van en één van hun favoriete motto's is: 'het maakt allemaal niet zoveel uit'. Het binnenleven, werken achter de laptop en to do lijstjes staan opeens heel ver van me af. In de verte doemt een eiland op. Het werd tijd, want het vlees op het dek is er zichtbaar minder goed aan toe dan twee uur geleden. Als we aanmeren voel ik de blijdschap door mijn lijf stromen. Geen auto's, veel houten hutjes en een helderblauwe zee. Yes! We gaan van boord af en moeten gek genoeg zoeken naar een brommertaxi die ons naar het resort brengt. Niemand die op ons afstormt of ons iets wil verkopen. Een oude man met een groen hesje met een haai erop gebaart dat ik achterop kan komen zitten. Mijn moeder gaat achterop bij zijn jongere collega en zo scheuren we weg. De wegen, of paden, vallen in de categorie hobbelig en het voelt dan ook als ons eerste avontuur op het eiland. Gelukkig komen we ongedeerd bij de Bamboo Bungalows aan. Paradijs. Op deze plek, om precies te zijn in een houten hutje op het strand met een bed, klamboe en koud water douche, zullen we de komende week verblijven. Het ultieme 'back to basic' voelt als onbetaalbare luxe!" Het eten in Thailand is een reis op zich. Jonge kokosnoten, verse groenten met cashewnoten en kruiden, kokoscurries, springrolls, sticky rice met kokosmelk en verse mango, pittige papayasalade, fruitshakes en natuurlijk pad thai. Een aanrader in Bangkok is May Kaidee's vegetarische restaurant. Een prachtige vrouw die met passie een restaurant + kookschool runt. We bestelden pompoenhummus, sushirolletjes met cashewsaus en tempura. Haar zelfgemaakte limoengras, basilicum en gemberlimonade is een feest! Een paar nummers verderop zit een heel leuke vegan tentje 'Ethos' waar je op kussens aan lage tafels eet. Bestel de kokosmelk banaan smoothie en de glutenvrije pannenkoeken. Door alles wat ik heb meegemaakt zit ik vol inspiratie voor nieuwe recepten. Simpele en eenvoudige maaltijden die barsten van kleur en smaak, maar je in een handomdraai op je bord hebt. Net zoals de Thai het doen. Alles draait om versheid, smaak en simpel. Papaya! Ik was even vergeten waarom het in mijn top vijf van favoriete fruitsoorten staat. De lichtzoete, romige smaak en de sappige structuur zorgen ervoor dat ik er makkelijk een helemaal kan opeten. De vrucht heeft ook tal van gezondheidsvoordelen. Hij helpt bij menstruatiekrampen en obstipatie en is onstekingsremmend en een immuunbooster. De vrucht bevat veel potassium en calcium. Potassium zorgt ervoor dat ons bloed beter door het lichaam stroomt, waardoor hartproblemen voorkomen kunnen worden. Het zorgt er ook voor dat de bloeddruk op peil blijft. Papaya is daarom een perfecte fruitsoort voor mensen die daar problemen mee hebben. Andere bronnen van potassium zijn bijvoorbeeld: sojabonen, zoete aardappel, banaan, tomaat, snijbiet en spinazie. Romige Kokos & Papaya Oatmeal Voor 2 In het mooiste restaurant ooit, in ons resort in de jungle, at ik iedere morgen verse papaya en banaan met oatmeal on top. Die werd normaal met melk gemaakt, maar ik vroeg of ze het met kokoscreme wilden maken. Het was een tropisch feestje! De combi van vers fruit, gezonde vetten en vezels zorgen voor veel energie en natuurlijk een goddelijke smaak. Kun je geen papaya vinden? Gebruik dan een ander soort fruit uit het seizoen of gebruik alleen banaan. Enjoy! 1/4 rijpe papaya (bij de toko of betere groentenboer), in stukjes 2 rijpe bananen, in stukjes 1 cup havermout 1 cup volle kokosmelk of creme (Van de natuurwinkel of toko. Dit is het beste merk.) 1 cup water snuf zout 1/2 el kokosolie 1 el rijststroop 1. Verdeel de papaya en banaan over 2 bakjes. 2. Breng in een steelpannetjes de havermout, volle kokosmelk, water, zout en kokosolie zachtjes aan de kook. Laat doorpruttelen tot er een dik mengsel ontstaat. Zet het vuur uit en roer de rijststroop erdoor. Verdeel over de twee bakjes. Papaya is een tropische vrucht en wordt ingevlogen. Daarom koop ik hem niet vaak, maar af en toe als ik me weer even in de tropen wil wanen maak ik een uitzondering. Volgende week staat alles in het teken van Indonesië. Sjoerd schrijft over Indonesische heerlijkheden en we maken voor jullie een gezonde versie van Martabak.